Jordie Suyker wint Corry de Hoog bokaal

Alle jeugdleden die aanwezig waren op de clubavond hadden ‘m op internet al gelezen, de lijst van genomineerden voor de meest prestigieuze trofee van onze vereniging, de prijs die iedere jeugdschaatser graag eens zou willen winnen, de Corry de Hoog bokaal. Kijk de inscripties  met de namen van de winnaars op de bokaal er maar op na, allemaal erkende hardrijders Kurt Wubben, Michael Poot, Donna Koot, Damiën van Herk, Jerrie Suyker, Niels Overvoorde…

Allemaal namen van latere toppers die op een vroeg moment in hun carrière dat extra zetje van het winnen van de CdH bokaal hebben ondervonden, en misschien daardoor juist wel zo ver zijn gekomen. Wie zou daar niet graag tussen willen staan? En de lijst met genomineerden
voor dit jaar was ook weer veelbelovend, Jutta, Frank, Ellemijn, Rienk, Vincent, Nena, Iris, Stephan, allemaal hadden ze op hun eigen nivo zeer goed gepresteerd dit jaar en een uitverkiezing zou een gepaste bekroning zijn.

Maar verbazing alom toen Kees van Winden na een korte introductie de verlossende woorden uitsprak, de Corry de Hoog bokaal is dit jaar gewonnen door………Jordie Suyker.

Dat vraagt natuurlijk om uitleg, en omdat Joop en Corry verhinderd waren om zelf op de prijzenavond aanwezig te zijn is deze reporter maar op eigen onderzoek uitgegaan. 

Waar komt de CdH bokaal eigenlijk vandaan?

Op een donderdagavond in april was Corry bereid om in Delfgauw toe te lichten hoe haar geheel eigen keuze dit jaar op Jordie is gevallen. Maar eerst doet ze nog een stukje geschiedenis over de CdH bokaal uit de doeken dat voor de meeste van onze jeugdleden, maar ook voor deze reporter, nieuw is. 

Als je de bokaal bekijkt dan valt op dat deze trofee voor het eerst in 2000 is uitgereikt. Maar de geschiedenis van de CdH bokaal is al veel ouder. De huidige beker is al de 3e bokaal die ‘in gebruik’ is. De andere 2 staan in de prijzenkast van de Tinteltent. Corry vertelt namelijk dat de prijs al 30 jaar oud is. En ze weet nog precies waarom de eerste winnaar, Menno Ammerlaan, daar destijds voor in aanmerking kwam. In die tijd, we hebben het dus over begin 80’er jaren, reed Corry wekelijks met haar zoon Martin en wat andere knullen, waaronder Anthony de Wilde, Marco Overvoorde en Leo

Gouw, naar de Uithof voor de trainingen. Die jongens werden al snel de ‘Zaadjes’ genoemd omdat zaadhandel Bruinsma destijds de trainingspakken sponsorde, maar dat terzijde.

Naast de trainingen begeleide Corry de ‘Zaadjes’ ook wel eens naar wedstrijden. Zo ook die keer bij het Zuid-Hollands Kampioenschap voor junioren in Bergambacht, waar met name Martin en Menno het zo goed deden dat ze beiden in de halve finale kwamen en het daarin op moesten nemen tegen kernploegleden Thomas Bos en Bart Veldkamp. Martin wist in een rechtstreeks duel Bart Veldkamp te verslaan, en daar was diens vader razend over. Maar Menno sneuvelde in de halve finale en viel net buiten de prijzen. En dat vond Corry toch zo sneu voor hem. Omdat ze wist dat hij net zo hard getraind had, en net zo goed zijn best had gedaan als Martin (die uiteindelijk 2e werd). Daarom bedacht ze op dat moment dat ook een prijs voor Menno wel op zijn plaats was. En zo werd dus de CdH bokaal een feit.

En de genomineerden zijn….

Besliste Corry die eerste keer nog helemaal zelf over de winnaar. Het jaar daarop was er al overleg met de trainer van die tijd, Hans van Velzen. Samen besloten ze dat Jaap Willem Vink de volgende moest zijn in de rij van schaatsers die een aanmoediging hadden verdiend. Daarbij weet Corry ook nog te vertellen dat Jaap Willem later is geëmigreerd naar Friesland.

Dat werd dus het begin van wat inmiddels een lange traditie is geworden, waarbij de trainers een grote invloed kregen en er de laatste jaren voorafgaand aan de uitreiking ook lijsten met genomineerden worden gepubliceerd. De lijsten die John Engele maakt geven bij iedere genomineerde ook steeds een afgewogen motivatie voor de nominatie. Daarbij is niet alleen hard rijden een factor, maar net zo belangrijk zijn bijv trainingsinzet, de eigen vooruitgang en positief gedrag binnen de groep. 

Zoals alles rondom de CdH bokaal ongeschreven is, geldt dat ook voor de regel dat niemand de bokaal meer dan 1 keer kan winnen. Wel konden schaatser vaker dan 1x genomineerd worden, waaruit de conclusie getrokken mag worden dat een nominatie op zich al een soort van aanmoedigingsprijs is. Zo kon het dus gebeuren dat Niels Overvoorde eerst 4x genomineerd moest worden voordat hij de bokaal uiteindelijk vorig jaar ook eens echt won.

De allerlaatste uitreiking?

Dat brengt ons dan weer terug in 2013 en bij Jordie als winnaar. Corry legt uit dat ze dit jaar de nominaties van John helemaal gemist heeft. En dat ze al een tijdje rondliep met de gedachte dat dit het laatste jaar moest worden waarin de bokaal uit haar naam uitgereikt ging worden. 

Zoals iedereen die bij onze vereniging betrokken is wel weet, is Corry deze winter aan haar heup geopereerd en dat heeft het moeilijk gemaakt voor haar om het wel en wee van de schaatsende jongens en meisjes nog goed te kunnen volgen. Zo heeft ze tot haar spijt voor het eerst sinds jaren de clubwedstrijden in Heerenveen aan zich voorbij moeten laten gaan. En ook is ze dit seizoen maar een paar keer op de Uithof geweest. Zelf zegt ze dat haar verminderde betrokkenheid haar tot het besluit heeft gebracht om met de CdH bokaal te stoppen. 

Met dat allemaal in het achterhoofd heeft Corry zich voor deze laatste uitreiking afgevraagd van welke schaatser ze dit seizoen zelf het meest heeft genoten. En zo is ze op de naam van Jordie gekomen. Ze vertelt dat ze Jordie tijdens de clubkampioenschappen heerlijk zijn best zag doen, ondanks dat hij er door de anderen flink werd afgereden. En dat de speaker toen ook nog eens omriep dat het allemaal wel even duurde voordat Jordie binnen was.  Dat was voor Corry voldoende om de laatste keer dat de prijs namens haar werd uitgereikt voorbij te gaan aan het echte schaatstalent en te kiezen voor iemand die voor even haar hart gestolen had. 

Die motivatie en daarbij de aantekening dat Jordie de prijs kreeg als aanmoediging, niet alleen voor het schaatsen, maar bijv ook om op school zijn best te blijven doen, en om als hulp-begeleider bij het jeugdschaatsen op zaterdag actief te blijven, had Corry keurig op een briefje geschreven voor Kees van Winden. Maar op de een of andere manier is dat briefje in de zak van Annemarie blijven zitten en is er dus dit hele artikel voor nodig geweest om de sympathieke geste van Corrie bekend te maken.